Mówi o tym ten filmik:

Autorzy dość oryginalnie wyjaśniają, od czego zależy zmiana stylów muzyki popularnej. Sprawa jest dosyć oczywista - kiedy sytuacja finansowa jest stabilna oraz odnotowywany jest wzrost, muzyka popularna jest radosna, kiedy mamy kryzys, jest odwrotnie – muzyka wzywa do buntu, jest agresywna, smutna. Jak wyjaśnione jest podczas nagrania - zależność między muzyką popularną i sytuacją finansową jest dwustronna (kiedy jest dobrze, ludzie chcą słuchać radosnej muzyki, kupują więcej akcji, odwrotnie dzieje się w wypadku kryzysu finansowego).

Koncepcja jest ciekawa i na pewno częściowo prawdziwa. Niezadowolenie społeczne często jest powodem powstania jakiegoś rodzaju muzyki (przykładowo jednym z czynników narodzin punk rocka było społeczne niezadowolenie młodych w Wielkiej Brytanii). Sprawa wydaję się jednak chyba bardziej skomplikowana. Obok zamożności społeczeństwa i ogólnego poziomu zadowolenia na ewolucję muzyki ma wpływ wiele innych czynników społecznych i kulturowych.

Poza tym, jak dla mnie, cała teoria tak jakby „naciągana”. Autor dość selektywnie wybrał style muzyczne różnych czasów. Co o tym sądzicie?