5 wrz 2007
„Blue jeans” czyli niebieskie dżinsy, w latach 50 w Stanach Zjednoczonych, były symbolem buntu i sprzeciwu przeciw konformizmowi ogółu społeczeństwa. W tamtym okresie w USA często nie wpuszczano osób, które nosiły dżinsy do kin, restauracji czy innych miejsc publicznych. W latach 60 te restrykcje nieco złagodniały, by w latach 70 zupełnie zaniknąć. Wówczas dżinsy stały się bardzo modnym rodzajem ubioru. Ta moda trwa niezmiennie do dzisiaj, przy czym dżinsy występują w niezliczonych odmianach (różniących się kolorem czy krojem), są nawet przedmiotem zabiegów projektantów mody. Poniżej, krótki filmik ukazujący „ewolucję dżinsów”. Swoją drogą przykład dżinsów to świetna egzemplifikacja sposobu w jaki dominująca (pop)kultura potrafi wchłonąć i przerobić na konsumpcyjną modłę te elementy, które początkowo uznać można za kontrkulturowe.
Pamiętam fragment książki Rolanda Sukenicka "Nowojorska bohema" o klepiących biedę hipsterach i bitnikach w powycieranych robotniczych drelichach, i zaskoczenie narratora, gdy parę lat później powszechnym zjawiskiem stało się noszenie drelichowych ciuchów przez snobujących się mieszczuchów.
OdpowiedzUsuńtaka jest kolei rzeczy: od niszy do mainstreamu
Oczywiście - kolej rzeczy taka jest...
OdpowiedzUsuń"hipster" - ciekawe wyrażenie;).
hipster - protoplaści hippisów (lata 40 i 50) :)
OdpowiedzUsuńBeatnicy zgadza się, a hipsterzy???
OdpowiedzUsuńCzy chodzi o wielbicieli jazzu z lat 40stych? Coś a la polscy bikiniarze (oczywiści zapewne odwrotne porównanie byłoby bardziej na miejscu)?